وظیفه رینگ ها در کمپرسورهای تناوبی آب بند کردن قطعه متراکم کننده (پیستون) با جداره سیلندرها می باشد. برحسب طراحی کمپرسور تناوبی (روغنی یا خشک) رینگهای کمپرسور را می توان به دو دسته تقسیم کرد:
در کمپرسورهایی که جدار سیلندر آن روغنکاری می شوند غالبا از رینگهای فلزی (چدن، فولاد، برنز و ...) استفاده می شود، در صورتی که در کمپرسورهای خشک رینگها عموما از جنس تفلن گرافیتی و یا گرافیت ساخته می شوند. اساسا در مواردی که گاز مورد تراکم نباید بنا به هر دلیلی حاوی روغن مورد استفاده در کمپرسور باشد، اجبارا باید از کمپرسورهای خشک استفاده شود. باید توجه داشت که تفاوت های اساسی در رفتار مکانیکی (سایش، ضریب انبساط حرارتی، نیاز و یا عدم نیاز به روانکاری و ...) رینگهای فوق وجود دارد.
انواع مختلف پیستون رینگ ، رایدر رینگ و نوار رایدر آببندی های گوناگونی را برای طیف وسیعی از کمپرسور ها فراهم می کند.
برای اینکه پیستون درون سیلندر حرکت کند، باید فاصله ای بین سیلندر و پیستون وجود داشته باشد.
اما این شکاف به پیستون اجازه نمی دهد تا گاز یا مایع را در بالای پیستون فشرده کند.
همچنین گاز یا مایع داخل سیلندر بر اثر فشار پیستون ممکن است نشت کند. برای جلوگیری ازین دو مشکل پیستون رینگ طراحی و ساخته می شود تا در داخل شیارهایی در بدنه ی پیستون نصب گردد. کمپرسور رینگ ها می توانند در داخل شیار پیستون یا در داخل شیار سیلندر یا اصطلاحا گلو نصب شوند.
وجود یک شکاف در بدنه کمپرسور رینگ باعث می شود تا ما به راحتی بتوانیم آنرا در داخل شیار پیستون نصب و راه اندازی بکنیم و به همین خاطر است که معمولا دو عدد کمپرسور رینگ را در داخل پیستون نصب می کنند تا شکاف ها به صورت متقاطع در جهت خلاف یکدیگر قرار بگیرند و آببندی کامل صورت گردد.